Türk şairlerin, şiirlerinde sık sık başvurduğu âyet ve hadis iktibaslarına Seyrânî'de de rastlanmaktadır.Söz konusu iktibasların tercüme edilmeden halka sunulması, manasının bilinmediği kavram ve ifadelerin anlaşılamamasına neden olmaktadır.

Şiirin muhtevasına doğrudan katkıda bulunan bu iktibasların tercümelerine yer verilmesi, eseri muteber ve anlaşılır hâle getirmektedir. Hece vezni ile kaleme alınan şiirlerde ise pek çok okuma hatası mevcuttur. Bahsi geçen okuma hataları, şiirin içeriğini yansıtmamakta, okuyucuyu farklı düşüncelere sevk etmektedir.

Örneğin, koşma nazım şekli ile yazılan "Dervîşâne Bir Lahn" şiiri, "Derüşâne Bir Lahn" şeklinde yeni yazı aktarılmış; yarasa gibi anlamına gelen “mânend-i vatvât” ise “mânend-ü tâvat” olacak şekilde herhangi bir anlam taşımayan tamlama meydana getirilmiştir.

İlmî yayınların özellikle Osmanlı Türkçesi ile yayımlanan eserlerin doğru bir şekilde okunması, kelime ve kavramların herhangi bir yanlış anlaşılmaya mahal vermemesi, eski yazı bilmeyen okuyucunun kafasında soru işareti meydana getirmemesi gerekir. Burada maksadımız daha önce yayımlanan Sânihât-ı Seyrânî'nin tahkiri veya tezyifi değil, yanlış aktarılan kısımların yeniden ele alınması,Seyrânî'nin yayımlanan ilk şiirleri olması nedeniyle hak ettiği yeri bulmasıdır.

Böylece ortaya sarih ve nezih bir metin çıkacak, hem araştırmacı hem de okuyucu için başucu niteliğinde bir eser olacaktır. Yeniden çevirisi yapılarak yayınlanan bu eser bahsi geçen kusur eksiklikleri bertaraf etmek amacıyla yeniden neşre hazırlanmıştır.

20 Mart 2024 Çarşamba